بهترین کاندوم برای جلوگیری از ایدز (۹۸% موثر)

بهترین کاندوم برای جلوگیری از HIV کاندومی است که از لاتکس ساخته شده باشد و به درستی استفاده شود. کاندوم‌های لاتکس در صورت استفاده صحیح ۹۸ درصد در جلوگیری از HIV و سایر عفونت‌های مقاربتی (STIs) مؤثر هستند. HIV ویروسی است که به سیستم ایمنی بدن حمله می کند و در نهایت منجر به ایدز می شود. هیچ درمانی برای HIV وجود ندارد، اما با درمان ضد ویروسی (ART) می توان آن را کنترل کرد و افراد مبتلا به HIV می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند.

چند راه برای جلوگیری از ابتلا به HIV وجود دارد:

رابطه جنسی مطمئن داشته باشید:

• از کاندوم در هر رابطه جنسی، چه واژینال، مقعدی یا دهانی استفاده کنید.
• از کاندوم های لاتکس استفاده کنید، زیرا بهترین محافظت را در برابر HIV و سایر عفونت های مقاربتی (STIs) ارائه می دهند.
• از روان کننده های مبتنی بر آب استفاده کنید، زیرا روان کننده های روغنی می توانند کاندوم را پاره کنند.
• قبل از استفاده، تاریخ انقضای کاندوم را بررسی کنید.
• هر بار فقط از یک کاندوم استفاده کنید.

اگر کاندوم پاره شود ایدز می گیریم ؟

خطر ابتلا به HIV در صورت پاره شدن کاندوم وجود دارد، اما این خطر به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• حالت HIV شریک جنسی شما: اگر شریک جنسی شما HIV منفی باشد، خطر ابتلا به HIV شما بسیار کم است.
• مرحله عفونت HIV شریک جنسی شما: اگر شریک جنسی شما HIV مثبت باشد، اما تحت درمان ضد ویروسی باشد و بار ویروسی او غیرقابل کشف باشد، خطر ابتلا به HIV شما بسیار کم است.
• نوع رابطه جنسی: اگر رابطه جنسی مقعدی داشته باشید، خطر ابتلا به HIV بیشتر از رابطه جنسی واژنی است.

اگر کاندوم شما پاره شد، باید اقدامات زیر را انجام دهید:

• به پزشک مراجعه کنید: پزشک شما می تواند آزمایش HIV را برای شما انجام دهد و در صورت نیاز به شما داروهای ضد ویروسی تجویز کند.
• از PEP استفاده کنید: PEP (پست پروفیلاکسی پس از مواجهه) یک دوره کوتاه از داروهای ضد ویروسی است که می تواند خطر ابتلا به HIV را پس از قرار گرفتن در معرض ویروس کاهش دهد.
• از PrEP استفاده کنید: PrEP (پروفیلاکسی قبل از مواجهه) یک دوره روزانه از داروهای ضد ویروسی است که می تواند خطر ابتلا به HIV را در افراد HIV منفی که در معرض خطر بالای ابتلا به ویروس هستند کاهش دهد.

اگر نگران HIV هستید، با پزشک یا سایر ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی صحبت کنید. آنها می توانند به شما کمک کنند تا خطر ابتلا به HIV را کاهش دهید و در صورت ابتلا به HIV درمان مناسب را دریافت کنید.

کاندوم چند درصد از ایدز جلوگیری میکند ؟

میزان اثربخشی کاندوم در جلوگیری از ایدز به عوامل مختلفی بستگی دارد، از جمله:

• نوع کاندوم: کاندوم های لاتکس در صورت استفاده صحیح ۹۸% در جلوگیری از HIV و سایر عفونت های مقاربتی (STIs) مؤثر هستند.
• نحوه استفاده از کاندوم: اگر کاندوم به درستی استفاده نشود، احتمال پارگی یا سوراخ شدن آن بیشتر می شود و در نتیجه اثربخشی آن در جلوگیری از HIV کاهش می یابد.
• حالت HIV شریک جنسی شما: اگر شریک جنسی شما HIV منفی باشد، خطر ابتلا به HIV شما بسیار کم است.
• مرحله عفونت HIV شریک جنسی شما: اگر شریک جنسی شما HIV مثبت باشد، اما تحت درمان ضد ویروسی باشد و بار ویروسی او غیرقابل کشف باشد، خطر ابتلا به HIV شما بسیار کم است.
• نوع رابطه جنسی: اگر رابطه جنسی مقعدی داشته باشید، خطر ابتلا به HIV بیشتر از رابطه جنسی واژنی است.

به طور کلی، اگر از کاندوم های لاتکس به درستی استفاده کنید، می توانید خطر ابتلا به HIV را تا ۹۸% کاهش دهید.

آیا کیفیت و نوع کاندوم تاثیری در روش انتقال بیماری دارد؟

بله، کیفیت و نوع کاندوم در روش انتقال بیماری بسیار موثر است. کاندوم‌های باکیفیت‌تر از موادی ساخته می‌شوند که در برابر پارگی و سوراخ شدن مقاوم‌تر هستند. این امر به جلوگیری از تماس مستقیم آلت تناسلی مرد و زن و در نتیجه، از انتقال بیماری‌های مقاربتی (STIs) و HIV جلوگیری می‌کند.

علاوه بر این، برخی از انواع کاندوم‌ها برای محافظت بیشتر در برابر انواع خاصی از STIها طراحی شده‌اند. به عنوان مثال، کاندوم‌های لاتکس ضخیم‌تر می‌توانند در برابر HIV و سایر STIهایی که از طریق مایعات بدن منتقل می‌شوند، مانند هپاتیت B و C، محافظت بیشتری ایجاد کنند.

جلوگیری از ایدز بعد از رابطه، اگر از کاندوم استفاده نکردیم چه کنیم؟

اگر بعد از رابطه جنسی بدون کاندوم نگران ایدز هستید، چند کار وجود دارد که می‌توانید انجام دهید:

در اسرع وقت به پزشک یا مرکز مشاوره بیماری‌های رفتاری مراجعه کنید.

داروهای ضد ویروسی پس از مواجهه (PEP): PEP می‌تواند خطر ابتلا به HIV را پس از مواجهه با ویروس کاهش دهد. PEP باید در اسرع وقت، ترجیحاً در عرض ۷۲ ساعت پس از مواجهه، شروع شود. PEP یک دوره ۲۸ روزه از داروهای ضد ویروسی است.

آزمایش HIV: آزمایش HIV می‌تواند نشان دهد که آیا شما به HIV مبتلا هستید یا خیر. آزمایش HIV باید ۴ تا ۶ هفته پس از مواجهه انجام شود. اگر آزمایش HIV شما منفی باشد، باید ۶ ماه دیگر آزمایش را تکرار کنید.

مشاوره: مشاوره می‌تواند به شما در درک خطر ابتلا به HIV و نحوه کاهش این خطر کمک کند. مشاوره همچنین می‌تواند به شما در مورد نحوه مقابله با اضطراب و استرس ناشی از مواجهه با HIV کمک کند.

توجه کنید:

• PEP 100٪ موثر نیست، اما می‌تواند خطر ابتلا به HIV را تا ۸۰٪ کاهش دهد.
• PEP باید در اسرع وقت، ترجیحاً در عرض ۷۲ ساعت پس از مواجهه، شروع شود.
• PEP عوارض جانبی دارد که می‌تواند شامل حالت تهوع، استفراغ و اسهال باشد.
• اگر در مورد PEP سؤال یا نگرانی دارید، می‌توانید با یک متخصص بهداشت صحبت کنید.

چند نکته مهم:

• استفاده صحیح از کاندوم یکی از راه‌های برای جلوگیری از انتقال HIV است.
• اگر نگران ایدز هستید، قبل از شروع رابطه جنسی، آزمایش HIV بدهید.
• اگر شما یا همسرتان مبتلا به HIV هستید، درمان ضد ویروسی می‌تواند به کاهش بار ویروسی شما کمک کند. بار ویروسی تعداد ویروس‌های HIV در خون شما است. هر چه بار ویروسی شما پایین‌تر باشد، احتمال انتقال HIV به شخص دیگری کمتر است.