اختلال ارگاسم (آنورگاسمی) نوعی اختلال در عملکرد جنسی است. اختلال ارگاسم (Anorgasmia) به‌عنوان ناتوانی بیمار در رسیدن به ارگاسم با وجود تحریک کافی، تعریف میشود. آنورگاسمی هم‌چنین ممکن است به تاخیر‌های طولانی در رسیدن به ارگاسم اشاره داشته باشد که باعث نگرانی یا استرس قابل‌توجهی برای بیمار میشود. این عارضه در زنان به‌ویژه در گروه سنی پس از یائسگی بیشتر دیده میشود. طبق مطالعات انجام شده، این اختلال بین ۱۰ تا ۳۳ درصد از زنان رخ می‌دهد.
البته ارضا نشدن زنان ممکن است به‌دلیل این باشد که فرد هنوز روشی که با آن به ارگاسم می‌رسد را نیافته است. برخی از افراد تحت شرایط خاص، مانند نوع خاصی از تحریک یا مقدار خاصی پیش‌نوازی قبل از رابطه‌ی جنسی کامل، به ارگاسم می‌رسند.
اختلال ارگاسم هم در زنان و هم در مردان رخ می‌دهد و معمولاً مردان به‌دنبال راهکار‌ی برای حل مشکل زود انزالی و زنان در پی راهی برای درمان اختلال ارگاسم هستند. البته دلایل ارضا نشدن خانم ها متفاوت است و در برخی از موارد این تغییرات در نحوه‌ی به ارگاسم رسیدن، ممکن است طبیعی باشد. با این حال، اگر فردی با این موضوع دچار مشکل است، لازم است برای درمان آنورگاسمی خانم ها به یک پزشک یا درمان‌گر جنسی مراجعه نماید.
ما قصد داریم که در این مقاله به این موضوع بپردازیم که ارگاسم چیست و ارضا نشدن زنان به چه علتی رخ می‌دهد. اما قبل از آن لازم است تا همه چیز در مورد ارگاسم را بدانید.
ارگاسم چیست؟
از نظر بالینی، ارگاسم فقط مجموعه‌ای از انقباضات غیرارادی عضلانی است. اگرچه این گونه به‌نظر می‌رسد که ارگاسم برای برخی بسیار لذت‌بخش، برای برخی دیگر یک معما‌ی خسته کننده و هنوز هم برای محققان جنسی یک راز است.
در طول هیجان جنسی، ضربان قلب دو برابر میشود، خون به اندام‌های تناسلی هجوم می‌آورد، ماهیچه‌ها سفت می‌شوند و مواد شیمیایی و هورمون‌هایی مانند اکسی توسین در بدن جریان می‌یابند. در زمان ارگاسم، ماهیچه‌های لگن منقبض می‌شوند و بدن شروع به بازگشت به حالت طبیعی می‌کند.
مردان و زنان احساس ارگاسم مشابهی را گزارش می‌کنند. برای هر دو جنسیت، ارگاسم تنها حدود ۲۰ ثانیه طول می‌کشد. با این حال، اثرات آن بر سلامت فرد می‌تواند طولانی مدت باشد.
ارگاسم می‌تواند موجب تقلیل استرس شود، خواب را بهبود بخشد، خطر ابتلا به سرطان پروستات و اندومتریوز را کاهش دهد و باعث تسکین درد شود.
علت آنورگاسمی چیست؟
ارگاسم، ذهنی و میزان تحریک مورد نیاز برای رسیدن به اوج لذت جنسی در افراد مختلف متفاوت است. بر اساس تحقیقات منتشر شده در مجله بین المللی مطالعات پیشرفته در سکسولوژی، علل اختلال ارگاسم ممکن است فیزیولوژیکی یا روانی باشد.
عوامل فیزیولوژیکی شامل جراحی‌های قبلی مانند هیسترکتومی، اوفورکتومی یا جراحی‌های مربوط به فرج است. سایر عوامل اختلال ارگاسم شامل عفونت‌های قبلی، شیردهی، یائسگی، استفاده از داروهای ضد بارداری خوراکی و داروهای آنتی هیستامین است.
عوامل روانشناختی نیز معمولاً شامل ترس یا فرضیات اشتباه در مورد رابطه‌ی جنسی، استرس یا اضطراب، افسردگی، عدم محبت یا احترام متقابل به شریک جنسی است.
پس به‌طور کلی اختلال ارگاسم و ارضا نشدن زنان می‌تواند به دلایل جسمی و روانی مختلفی ایجاد شود. برخی از این موارد عبارتند از:
- ضربه به اندام تناسلی یا لگن
- عوارض جراحی در ناحیه‌ی لگن
- عمل‌های جراحی زنان، زایمان سخت و پروستات
- بیماری‌هایی مانند مولتیپل اسکلروزیس (Multiple sclerosis)، آسیب‌های نخاعی و دیابت
- شرایط روانی مانند اضطراب، افسردگی یا اعتیاد به الکل
- مصرف انواع خاصی از داروها مانند داروهای ضد افسردگی
- اعتیاد به هروئین و سایر مواد افیونی
- رابطه‌ی جنسی دردناک و واژینیسموس
- مسائل مربوط به رابطه‌ی عاطفی
- مسائل مربوط به سلامت روان
- الکل و سیگار
- تاثیرات سن در ارگاسم (کاهش سطح استروژن در دوران گذار به یائسگی می‌تواند بر تمایل به فعالیت جنسی تأثیر بگذارد)
در زنانی که هیچ بیماری شناخته شده‌ی دیگری یا سابقه‌ی مصرف دارو ندارند (که نشانه‌های این بیماری را در بر می‌گیرد)، ارضا نشدن زنان به‌عنوان نوعی اختلال ارگاسم زنانه یا FOD در نظر گرفته خواهد شد. FOD زمانی تشخیص داده میشود که علائم حداقل به‌مدت شش ماه مشاهده شده باشند.
البته گاهی اوقات، اختلال ارگاسم می‌تواند ناشی از ترکیبی از دلایل باشد و عوامل موثر در ارگاسم نرسیدن، فقط محدود به یک علت نباشند. علامت اولیه‌ی آنورگاسمی، عدم رسیدن به اوج در هنگام مقاربت جنسی است. برخی از بیماران هم‌چنین ممکن است کاهش شدت ارگاسم را تجربه کنند، برای رسیدن به ارگاسم به زمان بیش‌تری از حد معمول نیاز داشته باشند یا در حین مقاربت جنسی درد در ناحیه‌ی زیر شکم یا لگن را تجربه نمایند. این علائم می‌تواند ناراحتی قابل‌توجهی را برای فرد ایجاد کند و در این موارد حتماً لازم است برای درمان اختلال ارگاسم اقدام شود.
انواع آنورگاسمی
کارشناسان اختلال ارگاسم را به چند نوع مختلف طبقه‌بندی می‌کنند.
- آنورگاسمی اولیه یا آنورگاسمی مادام‌العمر، نوعی اختلال است که در آن فرد هرگز ارگاسم را تجربه نکرده است.
- آنورگاسمی ثانویه یا آنورگاسمی اکتسابی، اختلال در رسیدن به ارگاسم در فردی است که قبلاً عملکرد جنسی طبیعی داشته است.
- آنورگاسمی موقعیتی، رایج‌ترین نوع است که در آن یک فرد تنها در موارد خاص یا با شرکای خاص می‌تواند به ارگاسم برسد.
- در نهایت، آنورگاسمی عمومی نوعی است که در آن فرد بدون توجه به شرایط یا شریک زندگی نمی‌تواند به ارگاسم برسد.
معمولاً بسیاری از موارد آنورگاسمی ثانویه و موقعیتی، خود‌به‌خود برطرف می‌شوند. با این حال، موارد اختلال ارگاسم اولیه و عمومی معمولاً نیاز به درمان خواهند داشت و برای بهبود سلامت جنسی حتماً باید در این زمینه با پزشک متخصص مشورت نمود.
پیش‌گیری از اختلالات ارگاسم
پیش‌گیری از اختلال ارگاسم شامل تلاش برای در معرض قرار نگرفتن عواملی مانند تنباکو و الکل است، که موجب تشدید این اختلال می‌شوند. هیچ روش خاصی برای جلوگیری از آن وجود ندارد، اگرچه اگر ناتوانی در رسیدن به ارگاسم، مشکل باشد، مراجعه به یک متخصص اهمیت می‌یابد.
درمان آنورگاسمی
اختلال ارگاسم معمولاً به بهترین شیوه توسط یک درمان‌گر جنسی و پزشک متخصص کنترل میشود. اصولاً در ابتدا با چندین آزمایش خون، تشخیص دقیق انجام گرفته، یک معاینه عصبی کامل انجام و سطح هورمون، قند خون و جریان خون در ناحیه‌ی تناسلی ارزیابی میشود.
اگر این بیماری ناشی از اختلالات پزشکی باشد، درمان این بیماری‌ها یا کنترل آنها در مدیریت آنورگاسمی از اهمیت بالایی برخوردار است. اگر این بیماری به دلیل عوامل روانی، آسیب به اعصاب یا ضربه به ناحیه‌ی تناسلی باشد، درمان اختلال ارگاسم خانم ها ممکن است به‌طور کامل انجام نشود.
برخی از روش‌هایی که می‌توان با به‌کار بردن آنها آنورگاسمی را درمان نمود، عبارتند از:
- تغییر در شیوه‌ی زندگی و اعمال جنسی
- به حداقل رساندن استرس و اضطراب
- آزمودن تکنیک‌های مختلف تحریک جنسی
- تمرینات کگل
- استفاده از چندین دستگاه مانند پمپ وکیوم و ویبراتور
- شناخت درمانی (شکلی از رفتار درمانی است که تغییراتی را در ایده‌ها و نگرش فرد نسبت به فعالیت جنسی ایجاد می‌کند)
- مشاوره برای زوج‌ها (که به آنها این امکان را می‌دهد تا به هر مشکلی در رابطه با اتاق خواب، رسیدگی کنند)
البته در برخی از موارد درمان‌های ذکر شده پاسخ‌گو نیستند و لازم است درمان دارویی با تشخیص پزشک متخصص انجام گیرد.
درمان دارویی اختلال ارگاسم آنورگاسمی
زنان ممکن است تحت درمان هورمونی قرار گیرند تا هرگونه عدم تعادل هورمونی برطرف شود. نشان داده شده است که استروژن درمانی، جریان خون را در ناحیه‌ی تناسلی افزایش و به آن اجازه می‌دهد تا نسبت به تحریکات، حساس‌تر شود. این درمان اختلال ارگاسم خانم ها ممکن است از طریق تجویز قرص خوراکی یا چسب انجام گیرد. از طرفی ممکن است درمان با تستوسترون نیز در نظر گرفته شود.
چندین دارو مانند مهارکننده‌های فسفودی استراز نیز می‌توانند برای درمان این بیماری استفاده شوند. محبوب‌ترین آنها سیلدنافیل (Sildenafil) یا ویاگرا است. مطالعات قبلی بهبود قابل توجهی را در اختلال ارگاسم، هنگامی که دارو یک ساعت قبل از مقاربت مصرف شده بود، نشان داد.
یکی دیگر از داروهای مشابه واردنافیل (Vardenafil) است، البته در حال حاضر این دارو فقط برای استفاده در مردان تایید شده است. سایر داروهایی که ممکن است برای این بیماری مفید باشند شامل آمانتادین (Amantadine)، آمفتامین (Amphetamine)، بوپروپیون (Bupropion)، کابرگولین (Cabergoline) و یوهیمبین (Yohimbine) می‌شوند. با این حال، اثرات مثبت این داروها در دراز مدت هنوز نامشخص است.
در بیماران مبتلا به آنورگاسمی ناشی از دارو، کاهش دوز داروها یا تغییر دارو ممکن است در بهبود اختلال ارگاسم، موثر باشند. با این حال، در بیمارانی که برای افسردگی از SSRI استفاده می‌کنند، تغییر در دوز داروها باید با احتیاط انجام شود. در این مواقع بهتر است قبل از ایجاد هرگونه تغییر با روان‌پزشک بیمار هماهنگ شود.
برخی برای برای بهبود اختلال ارگاسم از انواع کاندوم خاردار استفاده می‌کنند. اگرچه استفاده از ژل روان کننده یا کاندوم روان کننده برای کاهش درد ناشی از خشکی واژن در حین رابطه‌ی جنسی پیشنهاد میشود، اما در صورت شک و تردید در مورد سلامت جنسی و درمان اختلال ارگاسم خانم ها همیشه توصیه میشود تا به یک سکس تراپیست یا متخصص زنان مراجعه کنید. دقت نمایید که آنورگاسمی ممکن است مقطعی باشد و نباید به خود نگرانی راه دهید.
کلام آخر:
آنورگاسمی ارضا نشدن زنان بعد از تحریکات موثر نامیده میشود که با کمک روان‌شناسان (سکس تراپیست) و یا دکتر متخصص زنان، با توجه به دلایلی ممکنی که این اختلال ارگاسم می‌تواند داشته کاملا قابل درمان است. یک زندگی جنسی فعال به عوامل زیادی (از عاطفی تا فیزیکی) بستگی دارد. گاهی اوقات یک روز سخت می‌تواند منجر به استرس و خستگی ذهنی قابل توجهی شود که ممکن است در لذت جنسی زن اختلال ایجاد کند. به همین دلیل اختلال‌های مقطعی به اندازه اختلال ارگاسم در دوره زمان طولانی نگران کننده نیستند.
سوالات متداول
- آنورگاسمی چیست؟
آنورگاسمی به اختلال در ارضا شدن زنان (ارضا نشدن) بعد از تحریکات موثر گفته میشود - دلایل آنورگاسمی چیست؟
این اختلال جنسی می تواند عوامل روانی و یا بدنی داشته باشد مانند: استرس، سومصرف الکل، واژینیسموس و … - آیا آنورگاسمی ویا ارضا نشدن زنان قابل درمان است؟
اگر مشکل عصبی حاد وجود نداشته باشد، این اختلال قابل درمان است، البته مشکل عصبی نیز با بررسی بیشتر و عمیق‌تر متخصص زنان درمان میشود